Brieven schrijven is iets van vroeger. Dat zou je denken, maar elk jaar op 10 december – de internationale Dag van de Rechten van de Mens – komen overal ter wereld honderdduizenden mensen samen om brieven te schrijven en zich solidair te tonen met mensen die waar ook ter wereld gebukt gaan onder mensenrechtenschendingen.
Ook in Tilburg wordt op maandag 10 december volop geschreven:
Iedereen is welkom om aan de hand van voorbeeldteksten een brief of solidariteitskaart te schrijven, of om een petitie te ondertekenen. In een paar minuten tijd maak je het verschil tussen onrecht en gerechtigheid.
Tijdens de schrijfactie Write for Rights (voorheen Schrijfmarathon) worden brieven geschreven voor mensen die gediscrimineerd worden om wie ze zijn, die vastzitten omdat ze voor hun mening uitkwamen, of vermoord werden terwijl de daders vrijuit gaan. We schrijven naar de autoriteiten die hier verantwoordelijk voor zijn, om hen te vragen om vrijlating van gevangenen en om gerechtigheid. Hoe meer brieven, hoe groter die vuist tegen onrecht, hoe groter de druk op autoriteiten die het met de mensenrechten niet zo nauw nemen.
Ook sturen we groetenkaarten aan de mensen die dit jaar centraal staan, zodat ze weten dat ze niet vergeten worden. In het verleden is gebleken dat gevangenen beter behandeld worden nadat zij groetenkaarten hebben ontvangen. We schrijven naar mensen om ze hoop en troost te geven, mensen die ten onrechte gevangen zitten in overvolle cellen, gemarteld zijn of gediscrimineerd worden.
Amnesty-oprichter Peter Benenson begon in 1961 met een simpele methode: het schrijven van brieven aan autoriteiten die mensen ten onrechte gevangenhouden. Een manier van actievoeren die nog steeds effectief is. Amnesty’s actiemethoden zijn met de tijd meegegaan. Maar de handgeschreven brief, de persoonlijke verontwaardiging over de onrechtvaardige behandeling van een medemens: het werkt nog steeds. Een lawine aan brieven maakt indruk en dwingt wetshandhavers om mensen eerlijker te behandelen. En hoe meer groetenkaarten, hoe groter de steun voor de mensen voor wie we schrijven. Dat is onvoorstelbaar belangrijk. En het heeft effect: al vele activisten voor wie wij schreven kwamen vrij. Op 5 april 2018 kwam Tadjadine Mahamat Babouri, beter bekend als Mahadine, vrij. De mensenrechtenverdediger was op 30 september 2016 opgepakt nadat hij de regering van Tsjaad had bekritiseerd vanwege haar economische wanbeleid. Hij had een levenslange gevangenisstraf kunnen krijgen. ‘Ik wil mijn dankbaarheid aan iedereen overbrengen. Ik waardeer jullie, ik houd van jullie, ik respecteer jullie’, liet Mahadine weten.
In 2017 stuurden Amnesty-supporters – van schoolkinderen tot mensen in bejaardentehuizen – meer berichten dan ooit tevoren, van fraai geschreven brieven tot tekeningen en kaarten. Of ze zetten hun handtekening onder een petitie om onze oproep tot gerechtigheid kracht bij te zetten. Tijdens de Schrijfmarathon van vorig jaar werden in Nederland 150.000 brieven geschreven.